وقتی به تولید فرفورژه فکر می کنید، ممکن است آهنگری قدیمی را تصور کنید که آهن را در آتشی روباز پر از زغال داغ فرو می کند، آن را بیرون می کشد و با یک چکش بزرگ و سنگین به آن می کوبد ولی از آن زمان تا کنون راه زیادی را پیموده ایم و امروزه این فلز گرانبها با استفاده از فناوری پیشرفته در کارخانه های مدرن تولید می شود.
فرفوژه عمدتاً از آهن عنصری و حدود ۱ تا ۲ درصد، سرباره اضافه شده تشکیل شده است و برای تبدیل شدن به محصول واقعی، این فلز باید مراحل، فرآیندها و عملیات های مختلف را طی کند.
سرباره محصول جانبی ذوب سنگ آهن است و عموماً از ترکیبی از اکسیدهای سیلیکون، گوگرد، فسفر و آلومینیوم تشکیل شده است. این سرباره همان چیزی است که فرفورژه را هم در برابر خوردگی و هم در برابر فرسودگی مقاوم می کند.
این فلز گالوانیزه گرم است، که فرآیند پوشش آهن و فولاد با روی است که با غوطه ور شدن فلز در روی مذاب، ذوب می شود و هنگامی که در معرض جو قرار می گیرد، روی خالص با اکسیژن واکنش می دهد و اکسید روی را تشکیل می دهد. این به نوبه خود با دی اکسید کربن برای ایجاد کربنات روی واکنش می دهد.
آهن فرفوژه فلزی بسیار چکش خوار است. این بدان معنی است که می توان آن را بارها گرم کرد و به اشکال مختلف روی آن کار کرد، هر چه روی آن بیشتر کار شود، قوی تر می شود. از آنجایی که نسبت به فلزات دیگر مانند چدن کربن کمتری دارد، نرم تر و انعطاف پذیرتر است (تا جایی که قابلیت تبدیل شدن به یک سیم نازک را بدون از دست دادن استحکام دارد). ظاهر الیافی فرفوژه مشخصه اصلی آن است.
فرفورژه چیست؟
آهنی است که خم شده یا شکل گرفته است. از نظر لغوی، به معنای آهن کار شده است که محتوای کربن کمتری نسبت به چدن یا چدن خام دارد که باعث می‌شود شکننده‌تر شود و کار کردن با آن آسان‌تر شود. محتوای کربن کم، نیز جوشکاری آن را آسان‌تر می‌کند.
فرفوژه حاوی ناخالصی به نام سرباره است، سرباره محصولی مصنوعی و جانبی است، که به هنگام جداسازی آهن در کوره‌های ذوب‌آهن از ناخالصی‌های موجود در سنگ آهن به وجود می‌آید. سرباره ترکیبی از سیلیکات و اکسیدهای فلزی پیچیده است که پس از سرد شدن مواد ناخالص باقی می‌ماند. هنگامی که سرباره در طول فرآیند گرمایش ذوب می شود، به آن کیفیت براق و شیشه ای می دهد.
روش های تولید فرفورژه
۱- تکنیک های سنتی
تولید فرفورژه به عصر آهن برمی گردد. این فلز معمولاً در زمان رومیان هم مورد استفاده قرار می‌گرفته است و این گواهی بر استحکام و دوام آن است که نمونه‌هایی از هزاران سال پیش هنوز برای ما وجود دارد.
تا اواخر دهه ۱۷۰۰، برای تولید آن از فرآیند شکوفایی (گلدهی) استفاده می شد. این فرایند شبیه یک کوره بزرگ است، که یک گودال یا دودکش در آن وجود دارد که گاهی به دمای بالایی می رسد و با سوخت زغال سنگ، آهن را ذوب می‌کند و آهن خالص ایجاد می شود. مهم است که تعادل زغال سنگ و آهن درست باشد تا از میزان کربن در محصول نهایی کم شود، زیرا اگر آهن بیش از حد کربن جذب کند، چدن تشکیل می شود که شکننده‌تر از فرفوژه است و زمانی که به حالت خمیده می‌شود، به راحتی می‌شکند. چدن اغلب ذوب می‌شود و در قالب‌ها ریخته می‌شود تا وسایل روزمره مانند دیگ‌ها و ظروف پخت و پز ساخته شوند.
۲- تکنیک های مدرن
با طلوع انقلاب صنعتی در بریتانیا، فشار برای یافتن راهی برای تولید انبوه این کالای ارزشمند ادامه یافت. در سال ۱۷۸۴، هنری کورت موفق به طراحی و ثبت اختراع فرآیندی به نام پادلینگ (فلز گری) شد.
در این فرایند آهن خام مذاب در یک کوره بازتابشی و در محیطی اکسیدکننده، با یک بازو یا میله به وسیله پادلر به هم زده می شود، که در حین هم زدن، گلوله های فرفوژه از مخلوط استخراج می گردد. این روش کارآمدتر، منجر به افزایش بالای تولید شد و بریتانیا تا اواخر دهه ۱۸۰۰ هر سال بیش از ۴ میلیون تن تولید می کرد.
در سال ۱۹۰۰، پیشرفت های تکنولوژی باعث افزایش تولید فولادهای ارزان تر و قوی تر از آهن شد و تولید فرفوژه کاهش یافت ولی در سال های اخیر با شناخت زیبایی، استحکام و دوام آن، شاهد افزایش تقاضا برای تولید قطعات فرفورژه بوده ایم.
البته ما آهنگرهای امروزی ابزارهای بیشتر از یک چکش ساده در اختیار داریم:
- کوره های برقی برای گرم کردن جهت خم شدن
- ماشین های چکش زنی برقی جهت کوبیدن های سنگین
- جوش الکتریکی برای اتصال عناصر به یکدیگر
با این حال، مشبک کاری پیچیده قطعات فرفوژه هنوز با دست انجام می شود و هنرمندان چیره دست ما هر پیچ و خم ماهرانه انواع طرح های هنری را از بر هستند.
فرفورژه تقلبی یا اصل
تولید واقعی فرفوژه یک تجارت تخصصی در عصر مدرن است که توسط تعداد کمی آهنگر آموزش دیده خاص انجام می شود.
با این حال، ممکن است با انواع فرفورژه های ارزان قیمت مواجه شوید؛ محصولاتی که به‌عنوان فرفوژه فروخته می‌شوند ممکن است تزئینی باشند که از مواد ضعیف‌تری مانند فولاد نرم ساخته شده‌اند.
فولاد نرم به دلیل خلوص کمتری که دارد سریع تر جوش داده می شود ولی در برابر خوردگی حساس تر است. گاهی با سوء استفاده از طرح‌های پیچیده و سنتی، حتی محصولات آلومینیومی نیز ممکن است سیاه رنگ شوند و به عنوان فرفوژه فروخته شوند.
اگرچه می‌تواند خرید با قیمت کمتر لذت بخش باشد، اما مهم است که ویژگی‌های اصلی آن را در نظر بگیرید و همراه با زیبایی، استحکام همیشگی و کیفیت واقعی را داشته باشید تا نیازی به خرید دوباره به علت افت کیفیت و استحکام نداشته باشید.
گروه تولیدی قطعات تکسازان از سال ۱۳۸۲ به تولید مصنوعات فلزی در زمینهی طراحی، قالبسازی، پرسکاری و جوشکاری پرداخته است و همچنین از سال ۱۳۸۸ برای اولین بار اقدام به طراحی سرنیزه های نقش دار ورقی فرج شده در ایران نموده است. این گروه افتخار همکاری با شرکت اسنوا، شهرداری ویلاشهر، شهرداری اصفهان، باغ بانوان کوشک و شرکت های تولیدکننده قطعات موتورسیکلت را داشته است.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.